Het verhaal van De Rosse Ridder

Al van kindsaf aan was ik verzot op de strips van De Rode Ridder.

Reikhalzend keek ik uit naar het nieuwe album dat bij de dagbladhandelaar lag.

Vooral de verhalen die Karel Biddeloo tekende waar top! Mijn favoriete albums waren De dame der poorten, Vrykolakas, De Moloch, In de witte hel, ...

Toen ik school liep in de middelbare school, kreeg ik de kans om mijn tekentalent te tonen in de schoolkrant en zo werd Elvis geboren.

Na een tiental avonturen kwam ik plots met het idee om Elvis een avontuur in de Middeleeuwen te laten beleven als De Rode Ruiter, een parodie op De Rode Ridder.

Na mijn schoolperiode stopte ik met de avonturen van Elvis, maar De Rode Ruiter bleef in mijn gedachten ronddwalen.

In 2000 blies ik De Rode Ruiter nieuw leven in, maar na een tiental gags stopte ik de rode stripheld alweer in de frigo, wegens tijdgebrek.

Toch bleef mijn honger om De Rode Ruiter verder uit te werken erg groot en zocht daarom een amateurtekenaar op om mijn ideeën uit te tekenen en kwam zo terecht bij Jean Deras.

Ik stelde mezelf het doel om 100 gags te schrijven en dan alweer te stoppen met De Rode Ruiter.

Het werden uiteindelijk 200 gags die ons twee albums opleverden (uitgegeven door Mannekesblad)

Wegens tijdsgebrek kwam Jean niet meer tot tekenen en besloten we te stoppen met De Rode Ruiter.

Ik wilde de reeks echter alleen verder zetten, maar uit respect voor Jean liet ik De Rode Ruiter voor wat hij was en besloot verder te gaan met een nieuwe held: De Rosse Ridder!